Ընկերներ իմ լավ, սիրելի դեմքեր,
Բարի ուսուցիչ, հարազատ պատեր,
Դպրոց մանկության, դպրոց իմ կյանքի,
Միշտ կհիշեմ քեզ` ինչ էլ որ լինի:

Եվ վերջին ելույթ, վերջին զանգի տոն,
Ասված ու չասված խոսքի փառատոն,
Զգացմունքներ անկեղծ` բխող սրտերց,
Քիչ հուզված դեմքեր` ժպտացող բեմից:

Բարին թող հավերժ ուղեկցի կյանքում
Ձեզ իմ հարազատ, իմ լա՜վ ընկերներ,
Թող որ չլինի ձեր կյանքում անկում,
Ցանկանում եմ ձեզ բազում վերելքներ…
Ն. Ավագյան.