Բեխշտեյնի գիշերաչղջիկ (լատ.՝ Myotis bechsteinii), չղջիկների ենթակարգի հարթաքիթ չղջիկների ընտանիքի կաթնասուն կենդանի։

Տարածվածությունը[խմբագրել]

Հանդիպում է Անգլիայում, Ֆրանսիայում, Հոլանդիայում, Իսպանիայում, Բելգիայում, Լեհաստանում։

Հայաստանի Հանրապետության կաթնասունների ֆաունայի ցանկում նոր տեսակ է։ Հայտնաբերվել է 2000 թվականին՝ Սյունիքի մարզի հարավային շրջաններում։ ՀՀ-ում առաջին անգամ տեսակը նկարագրվել է 2003–ինՍյունիքի մարզի հյուսիս–արևելքում (Գորիսի շրջան), իսկ 2004 թ–ին` Լեռնային Ղարաբաղին սահմանակից գյուղերում՝ Խնձորեսկ և Գորիսի շրջակայքում (Թեղ և Կոռնիձոր)։

Արցախում արեալը նեղ է։ Հայտնի է Ասկերանի և Մարտակերտի շրջաններում։

Կենսակերպը[խմբագրել]

Գերադասում է մեծաթիվ գաղութներ չկազմել և ավելի հաճախ որպես ապաստան նախընտրում է հաստաբուն ծառերի փչակները, մարդկային շինությունների փայտաշեն տանիքները։ Վարում է մթնշաղագիշերային կենսակերպ։

Արտաքին տեսքը[խմբագրել]

Մորթին մեջքային կողմում մուգ շագանակագորշավուն է, դեպի փորի կողմը` համեմատաբար բաց մոխրածխագույն։ Մուգ է նաև թևաթաղանթը։ Ականջները եմծ են ու լայն, սակայն թաղանթը բարակ է, թևը` Myotis-ների ցեղին ոչ բնորոշ համեմատաբար կարճ և լայն։ Համեմատաբար մեծ չղջիկ է, մարմնի երկարությունը 49,1-50,7 մմ է, պոչինը՝ 42,3-47,5 մմ, ականջինը՝ 22-26 մմ, նախաբազկինը՝ 43-44,7 մմ, քաշը` 17,5-25,6 գ։ Գագի կոնդիլոբազալ երկարությունը` 14,6-17,2 մմ։

Սննդառություն[խմբագրել]

Սնվում է խոշոր բզեզներով, գիշերային թիթեռներով, միջատների թրթուրներով, մորեխներով ու սարդերով։ Ամռան կեսերին ծնում է 1 ձագ։ Սննդային մրցակիցներն են սրականջ գիշերաչղջիկը, եռագույն գիշերաչղջիկը ևհարթաքիթ չղջիկների այլ ներկայացուցիչներ։

Թշնամիները[խմբագրել]

Թշնամիներից են կատուները, կզաքիսները, աքիսները, առնետները և գիշերային գիշատիչ թռչունները։

Հիվանդությունները[խմբագրել]

Վարակվում է էկտո և էնդոմակաբույծներով։

Նշանակությունը[խմբագրել]

Կարևոր նշանակություն ունի կենսացենոզների դինամիկ հավասարակշռության պահպանման գործում և որպես վնասատու միջատների դեմ պայքարի կենսաբանական միջոց^{[1][2][3][4][5]}։